جهت های فکری در ایران

بخشی از مردم ایران گمراه در راه شریعت و اسلام شیعه هستن، بخشی غرق در دریای خواب آلود طریقت و درویشگری و آن دسته که از سنت بریده و چشم به غرب دوخته اند، نمیدانند از کجا باید شروع کرد و پایه های فرهنگ غرب در کجاست و به اشتباه و الابختی به تک و توک فلاسفه قرن ۱۵-۱۸ میلادی یا به آثار نویسنده ها و هنرمندان پراکنده در قرن بیستم نگاه میکنند. از ادبیات کلاسیک ایران فرار کرده و از تمام بزرگان غرب به چند تک شعرترجمه شده از شعرای کشور های مختالف تکیه میکنند و به به چه چه میکنند. نه دیوان های کامل، بلکه تک و توک اشعاری. همچنان با همان اعتیاد سابق به شعرو ظاهر سخن نه به محتوای فکری و منطق ناب و شاید از روی غرور به شعرای کشورهای عقب مانده دیگر و نه غرب.