حالا هی گریه کنیم

بله، مردم ایران بد بخت هستند، ما میدونیم.  ما باید متحد شویم. اون رو هم میدونیم، ولی هدفها یکی نیست و نقشه ای نداریم.
 

ما سه چیز نداریم:
                               یک- هدف                       
دو- نقشه ی دقیق برای رسیدن به اون هدف   
سه-  احساس اعتماد به اینکه ما همه به آن هدف و نقشه در اینده احترام خواهیم گذاشت.ء  

حالا هی گریه کنیم که در حق ما ظلم شد. شما رو نمیدونم، ولی من نمیرم پیش دکتر که براش از دردهام بگم و او هم دست من رو بگیره و با هم گریه کنیم.  ء

بعد از سالها که اتوبوس خراب ما کنار جاده افتاده، همه جمع بشیم و با هم هول بدیم بدون اینکه کسی پشت فرمان باشه، یا به آن فرد پشت فرمان اطمینان نداشته باشیم.  چرا فکر میکنید مردم متحد نمیشن؟

این نوشته اینجا مثالا بیشتر حالت آه و ناله است، همون کاری که تازگی ها بسیار مورد پسند است و توجه و طرفداری زیادی رو از ایرانی ها به دست میاره .